kawa nie wypłukuje magnezu, a jest jej minimalnym zródłem, ale o bardzo złej przyswajalności. Co do suplementacji magnezu, zgadzam się. Bardzo ciężko z diety jest wycignąć ok. 300 mg magnezu, na dodatek z produktów jest różna wchłanialność magnezu, no i czynniki zewnętrzne obniżaja jego poziom. Co do kawy, może powodować Przez Gość ooo Witam, nie wiem od czego zacząć, ale może zacznę od tego, że cierpię na nerwicę lękową, od września moje objawy z nią zwiazane strasznie się nasiliły, a wszystko dlatego, że ciągle myślę o tym, że mam raka.. od września miałam ich już chyba ze 20, wszystkie chyba możliwe, przerzuty itd. ale może powiem o co mi chodzi, otóż w czasie świąt Bożego Narodzenia a dokładnie w nocy, obudziłam się i ( dodam, że piłam wcześniej alkohol, niezbyt dużo bo już w trakcie zaczęła mnie boleć głowa strasznie) obudziłam się w nocy i miałam wrażenie jakbym miała zatkane lewe ucho, poszłam spać dalej, niestety rano problem znowu się pojawił, w rzeczywistości ucho nie było zatkane, miałam wrażenie, że cos na nie uciska tak jakby.. od tamtego czasu jest coraz gorzej, nie dośc, że ciągle mam wrażenie zatkanych uszu to doszły do teo od jakiego tygodnia straszne uciski w głowie.. mam wrażenie, że zaraz mi głowa eksploduje dosłownie.. głowa nie boli, ale strasznie mi przeszkada ten ucisk, do tego zawroty itd.. oczywiście ja już mam czarne myśli, że to jakiś guz, nie daj Boże glejak, oczywiście zawroty głowy przy mojej nerwicy sa normalką, ale nigdy to nie trwało tak długo i nigdy z takim nasileniem.. jak wstane rano jest ok, nie czuje żadnego dyskomfortu ze strony głowy, ale minie pare godzin i do wieczora jest juz tylko gorzej.. jak leże też jest okej. najgorzej jak siedze, nie wiem jaka moze byc tego przyczyna, może ktoś miał podobnie? proszę o jakies rady
Guests. Opublikowano 5 Lutego 2019. @ asneym4t3k. Nie tylko na ciebie to działa. Moja żona dopóki nie zaczęła palić raz na tydzień-dwa miała ogromne problemy w związku z arytmią. Gdzieś po roku palenia nie mogła uwierzyć w swoje wyniki z holtera bo były tak dobre! No ale niestety, żyjemy w naszym polskim grajdole i jest jak jest.
Alkohol przez długi czas uznawany był za czynnik ryzyka migotania przedsionków. Jednakże dotychczas nie było pewne, czy zmniejszenie spożycia alkoholu obniża ryzyko zaostrzeń migotania przedsionków. Jedną z najczęściej występujących arytmii jest migotanie przedsionków (ang. atrial fibrillation, AF), które polega na szybkim niemiarowym (nieregularnym) biciu serca. Może być bezobjawowe lub powodować uczucie kołatania serca. Nieleczone migotanie przedsionków może prowadzić do groźnych powikłań, takich jak udar niedokrwienny mózgu. W 1978 roku powstało określenie „wakacyjne serce” (ang. „holiday heart) oznaczające zaostrzenie migotania przedsionków w okresie wakacyjnym, które związane jest z nadmiernym piciem alkoholu. Pić czy nie pić? Australijscy naukowcy przeprowadzili badanie w celu ustalenia, jak na przebieg migotania przedsionków wpływa redukcja spożycia alkoholu u osób pijących regularnie (minimum 120g alkoholu tygodniowo). 140 osób w wieku 18-85 lat z rozpoznanym migotaniem przedsionków przydzielono w stosunku 1:1 do grup: abstynencja vs. dalsze picie alkoholu bez zmian. Badanych obserwowano przez 6 miesięcy. Spożycie alkoholumonitorowano za pomocą dziennika oraz elektronicznie. Przebieg i zaostrzenia migotania przedsionków oceniano poprzez 30-sekundowe zapisy EKG wykonywane 2 razy dziennie lub częściej w razie wystąpienia objawów. W grupie abstynencyjnej odnotowano dłuższy o 20 procent czas prawidłowego rytmu serca pomiędzy napadami migotania oraz krótszy czas trwania migotania przedsionków podczas ogólnej oceny rytmu (mediana: 0,5 procent vs. 1,2 procent) w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej. Na podstawie powyższych wyników specjaliści wydający zalecenia EBM (ang. evidene based medicine) podkreślają, że redukcja spożycia alkoholu (nawet umiarkowanego) istotnie zmniejsza ryzyko arytmii. Czytaj też:Jak utrzymać abstynencję w dobie pandemii? Kardiowerter-defibrylator (ICD): jak działa? Wszczepialny kardiowerter defibrylator cały czas „obserwuje” rytm serca. Gdy częstość rytmu serca jest większa od założonej wcześniej i zaprogramowanej przez lekarza (wyższa od tzw. progu detekcji), urządzenie zaczyna analizować cechy EKG, próbując ustalić, czy w rzeczywistości ma do czynienia z groźną dla życia arytmią

W ciągu ostatniego roku mogliśmy zaobserwować liczne postępy w dziedzinie elektrofizjologii klinicznej. Artykuły z prasy światowej donosiły o nowych lekach przeciwkrzepliwych zapobiegających udarom jako powikłaniu migotania przedsionków. Liczne wyniki badań zrodziły pytania o bezpieczeństwo stosowania dronedaronu i kilku nowych metod ablacji w leczeniu migotania przedsionków. Nowe publikacje dotyczące nagłego zgonu sercowego u pacjentów z zespołem Wolffa- Parkinsona- White'a przybliżyły nas do lepszego zrozumienia tego problemu i świeżego spojrzenia na to zagadnienie. Podobnie w naukach genetycznych posunęliśmy się do przodu opisując zastosowania terapii genowej w leczeniu arytmii oraz zidentyfikowaliśmy determinanty genowe odpowiedzialne za zróżnicowany obraz i objawy zaburzeń rytmu serca. W ubiegłym roku toczyliśmy również dyskusje na temat nowych elektrod stymulatorów, zdalnego minitoringu rytmu serca i jego potencjalnych zastosowań oraz zastosowania stymulatorów serca w leczeniu omdleń wazowagalnych. Migotanie przedsionków Chociaż warfaryna zajmuje stabilne miejsce w terapii przeciwkrzepliwej u pacjentów z migotaniem przedsionków, to trudności w dobraniu właściwej dawki, monitorowaniu stężenia, ograniczenia dietetyczne oraz opóźniony efekt działania spowodowały potrzebę poszukiwania nowych leków antykoagulacyjnych. Kilka takich leków poddano w ubiegłym roku weryfikacji w dużych badaniach klinicznych. Dabigatran, bezpośredni inhibitor trombiny, jako pierwszy został dopuszczony przez FDA w prewencji udaru w niezastawkowym AF dzięki wynikom badania RE-LY porównującym jego działanie z warfaryną. Rivaroxaban z kolei (bezpośredni inhibitor czynnika Xa) przebadany szeroko został w badaniu ROCKET- AF, które również porównywało jego działanie z warfaryną. Trzecim lekiem przebadanym w ostatnim roku był apixaban będący również bezpośrednim inhibitorem czynnika Xa (podobnie jak rivaroxaban) o nieco innych właściwościach farmakodynamicznych niż jego poprzednik. Ten lek poddano ocenie w dużym badaniu klinicznym kryjącym się pod akronimem ARISTOTLE. Wszystkie powyższe badania kliniczne zostały zaplanowane z należytą starannością i włączono w nie kilkunastotysięczne ilości pacjentów. Wyniki tych badań wykraczają znacznie ponad to opracowanie, jednak należy poświęcić im słowo komentarza. Oba inhibitory czynnika Xa (rivaroxaban i apixaban) wydają się być obiecującą alternatywą dla warfaryny w zapobieganiu epizodom zakrzepowo-zatorowym u pacjentów ryzyka z AF. Pewne podobieństwa i różnice warto podkreślić. Najważniejsze podobieństwa tych leków są tożsame z dabigatranem: osiągają skuteczność, co najmniej tak dobrą jak warfaryna bez potrzeby monitorowania czy częstej modyfikacji dawki. W związku z tym, że wszystkie nowe leki bezpośrednio blokują czynniki formujące skrzep, bardziej niż samą syntezę tych czynników, nie istnieją żadne ograniczenia dietetyczne, a czas do osiągnięcia maksymalnego efektu przeciwkrzepliwego jak i jego spadku są raczej stałe. W dodatku, każdy z tych trzech leków (dabigatran, rivaroxaban, i apixiaban) jest powiązany ze znacznym zmniejszeniem ryzyka krwotoku węwnątrzczaszkowego- to powikłanie, i co za tym idzie udar krwotoczny, należą do głównych obaw podczas stosowania terapii warfaryną. Tak dabigatran jak i rivaroxaban zwiększają ryzyko krwawienia z układu pokarmowego w porównaniu z warfaryną. Wreszcie, chociaż tylko apixaban wykazał statystycznie istotną redukcję ryzyka zgonu w porównaniu z warfaryną, to trzeba zaznaczyć, że właściwie wszystkie nowe antykoagulanty wykazały porównywalne ryzyko zgonu, jak to związane ze stosowaniem warfaryny. Eksperci podkreślają jednak, że cały czas nie istnieje specyficzne antidotum dla nowych leków przeciwkrzepliwych, które potrafiłoby szybko znieść efekt przeciwkrzepliwy, jak ma to miejsce w antagonistach witaminy K. Toczące się jednak badania nad tym problemem mogą w najbliższych latach przynieść rozwiązanie i tego problemu. Z ciekawością możemy oczekiwać w najbliższych latach rozwoju nowych antykoagulantów licząc na dobrą dokumentację działań tych leków i obniżenie ich ceny i poprawę szerokiej dostępności dla pacjentów. Zespół Wolffa-Parkinsona- White?a Jeśli chodzi o badania nad zespołem WPW, to należy wspomnieć o dwóch ważnych publikacjach, traktujących o ryzyku złośliwych i groźnych dla życia arytmii występujących u pacjentów z tą chorobą. Chociaż dodatkowa droga przewodzenia może być odpowiedzialna za epizody częstoskurczów nadkomorowych w związku z istniejącym AVRT, kombinacja rozchodzenia się fal migotania przedsionków oraz wstecznego przewodnictwa może doprowadzić do bardzo niebezpiecznych rytmów serca przewodzonych z przedsionków do komór i mogących stanowić stan zagrożenia życia. Generalnie, uważa się że objawowi pacjenci z WPW powinni być poddani badaniu elektrofizjologicznemu i mieć wykonaną (w miarę możliwości) ablację. W ubiegłym roku Pappone i wsp. opisali 379 pacjentów z WPW z indukowalnym AVRT, którzy przeszli badanie elektrofizjologiczne, ale nie mieli wykonanej ablacji przez średnio 3,6 roku. Pacjenci z ciężkimi objawami byli to częściej mężczyźni, mający krótką drogę dodatkową z efektywną refrakcją podczas EPS, częściej wykazywali cechy AVRT, które wywoływało migotanie przedsionków w badaniu EPS. Częściej też obserwowano u nich więcej niż 1 drogę dodatkową. W szerokich analizach wykazano, że tylko krótka droga dodatkowa z efektywnym czasem refrakcji oraz AVRT wyzwalający AF są niezależnymi czynnikami ryzyka złośliwych arytmii komorowych. Chociaż 8% pacjentów miało takie objawy, włączając w to tylko 4 z zatrzymaniem krążenia, warto podkreślić, że te zjawiska rejestrowane były tylko podczas 4 letniej obserwacji, zatem ryzyko życiowe może być odpowiednio wyższe. Arytmie komorowe Kim i wsp. przebadali w swojej publikacji przypadki zatrzymania krążenia, które wystąpiły podczas biegu lub w ciągu godziny po ukończeniu maratonu lub pół maratonu w latach 2000 i 2010. Badanie to kryjące się pod akronimem RACER (Race Associated Cardiac Arrest Event Registry) zdefiniowało zatrzymanie akcji serca jako stan nieświadomości lub nieobecność spontanicznego oddechu i pulsu udokumentowane przez lekarza. Osoby, które przeżyły zatrzymanie krążenia zostały zdefiniowane jako skutecznie zresuscytowane i wypisane ze szpitala. Badacze przeszukali dane z internetu, informacje prasowe oraz dane ze szpitali i uzupełnili je odpowiednimi kwestionariuszami i ankietami. 59 zatrzymań akcji serca stwierdzono pośród miliona zarejestrowanych uczestników biegów długodystansowaych (z 40 maratonów i 19 pół maratonów), co daje ogólną zapadalność na poziomie 1 na uczestników. Przypadki śmierci u tych pacjentów, u których nie stwierdzono przerostu mięśniówki serca obejmowały hiponatremię, hipertermię, arytmogenną kardiomiopatię prawokomorową lub brak uchwytnej przyczyny. Wśród pacjentów, którzy przeżyli NZK najczęstszą przyczyną zatrzymania akcji serca była choroba wieńcowa (5 z 8). Warto zauważyć, że żaden z biegaczy z poważną chorobą wieńcową nie miał dowodu w badaniu angiograficznym na oderwanie się płytki miażdżycowej lub skrzepu, co sugeruje przejściowe niedokrwienie o innej etiologii. W szerokiej analizie statystycznej wykazano, że pewnymi i niezależnymi czynnikami ryzyka NZK u biegaczy jest wcześniej istniejące migotanie komór lub tachykardia. Zespoły genetyczne Zespół długiego QT (LQTS) jest najczęstszym arytmicznym zespołem genetycznym, a mutacje LQT1 (powstające w wyniku mutacji w genie KCNQ1) występują u ponad 50% genotypowanych pacjentów. Rejestr LQT z University of Rochester zapewnia coraz to nowe dane pozwalające na przełożenie genotypów na fenotypy u pacjentów w LQTS. W badaniu Goldberga i wsp. około 25% pacjentów z grup ryzyka miało prawidłowy skorygowany QT (QTc) Skumulowane ryzyko nagłego zatrzymania krążenia czy nagłego zgonu sercowego przed 40rż w grupie badanej wynosił 4%, co jest wynikiem znacznie wyższym niż u nie dotkniętych chorobą osób ( ale niższy niż u osób z wydłużonym QTc (15%).Pacjenci z mutacją LQT1 i LQT3 w genie kodującym białko błonowe mają przeszło 6-krotnie zwiększone ryzyko zdarzeń zagrażających życiu niż populacja ogólna (9% od narodzin do 40rż). Publikacja ta pokazuje ważną, praktyczną informację dotyczącą postępowania z pacjentami z zespołem LQTS, ale z prawidłowym QTc. Agresywna terapia jest potrzebna u pacjentów z grup wysokiego ryzyka mających zmiany w kanałach błonowych typu LQT1 i LQT3, podczas gdy pacjenci z grup bardzo niskiego ryzyka tj. LQT2 i mutacje typu missense (dla nie- przezbłonowych fragmentów białek LQT1 i LQT3) wymagają tylko generalnych zaleceń jak unikanie leków wydłużających odcinek QT i zaburzeń elektrolitowych. Wszczepialne kardiowertery i stymulatory W kwietniu 2012, po publikacji wyników badania IDE (Investigational Device Exemption) obejmującego 330 pacjentów, panel FDA ustalił, że przedstawione dane demonstrują efektywność i bezpieczeństwo S-ICD. Podczas, gdy wstępne dane są obiecujące i entuzjastycznie przyjęte przez badaczy, pojawia się też pewna liczba obaw wynikających z nowej technologii. Brak terapii umiarawiającej typu anty-tachykardia może skutkować wyładowaniami dla wszystkich wykrytych przez urządzenie tachykardii komorowych oraz epizodów migotania komór. Nie ma do tej pory opublikowanych danych dotyczących stopnia dyskomfortu pacjentów doświadczających wyładowań na poziomie 85J w porównaniu z wyładowaniami 35J. Co ważniejsze, została zarejestrowana wyższa śmiertelność wśród pacjentów u których dochodziło do wyładowań z S-ICD. W związku z dużą odległością pomiędzy elektrodami typu sensing i ich podskórna lokalizacja, a co za tym idzie oversensing szumów zewnętrznych stanowi potencjalnie największy problem. Podskórne elektrody oraz patch'e używane do systemu przezżylnego są potencjalnie łatwe do złamania i często migrują. Właściwe umieszczenie 8cm elektrody typu coil okazało się krytyczne dla właściwego efekty defibrylacji. Z czasem, częstość powikłań związanych z elektrodami w S-ICD może nie być niższa niż w dostępie przezżylnym, zwłaszcza u aktywnych fizycznie młodych pacjentów. Można się sprzeczać, czy repozycja elektrod podskórnych jest łatwiejsza i mniej ryzykowna niż ekstrakcja elektrody przezżylnej, jednak nadal nie ma konsensusu w tej sprawie. Jak w każdej nowej terapii, dłuższy okres obserwacji jest potrzebny, by wysnuć właściwe i wartościowe wnioski co do możliwości S-ICD. Do czasu, gdy pojawi się więcej danych dotyczących S-ICD, terapia ta powinna być rozważona jedynie u tych pacjentów z ograniczonym dostępem naczyniowym dla elektrod przezżylnych oraz dla tych, u których brak stymulacji typu anty-tachykardia jest akceptowalny. Zdalny monitoring rytmu serca Badanie ASSERT oceniało związek pomiędzy subkliniczym migotaniem przedsionków wykrywanym przez wszczepialne urządzenia a udarem. Badanie objęło 2,451 nowych wszczepień dwukomorowych stymulatorów oraz ICD u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym oraz powyżej 65 roku życia przez ponad 2,5 roku. Pacjenci z wywiadem migotania przedsionków lub trzepotania trwającego dłużej niż 5 minut zostali wykluczeni z badania. Podczas pierwszych 3 miesięcy obserwacji, co najmniej 1 tachyarytmia przedsionkowa, została zaobserwowana u 261 pacjentów ( W pozostałym czasie obserwacji subkliniczne częstoskurcze przedsionkowe pojawiły się u dalszych pacjentów ( Podczas całego badania, częstoskurcze objawowe wystąpiły u pacjentów z grupy 261 osób z subkliniczymi częstoskurczami przedsionkowymi zarejestrowanymi podczas pierwszych 3 miesięcy badania w porównaniu z 3% pacjentów, u których nie zaobserwowano częstoskurczów w tym samym okresie. Częstość występowania udaru określono na na rok u osób z subklinicznymi częstoskurczami przed końcem 3 miesiące w porównaniu z na rok u pacjentów bez częstoskurczów w tym okresie. Należy zwrócić uwagę, że chociaż narażenie na udar lub epizod zatorowy w populacji z subkliniczną arytmią wynosił 13%, to nie było dowodów na to, że istnieje podwyższone ryzyko tych zdarzeń powiązane z długością epizodów arytmii. Ryzyko udaru u obu grup pacjentów (z i bez arytmii przed 3 miesiącem) zestawiono z wynikami w skali CHADS2 i tak jak oczekiwano, ryzyko obecności subklicznej arytmii wiązało się z wyższym wynikiem punktowym w skali CHADS2. Ta ważna publikacja potwierdza wysoką częstość subklinicznych częstoskurczów przedsionkowych- obserwowanych u uczestników badania w czasie roku- i dowodzi, że te bezobjawowe arytmie wiążą się silnie ze zwiększonym ryzykiem udarów i epizodów zakrzepowo- zatorowych. Każdy rok przybliża nas do dokładnego zrozumienia złożonych zjawisk elektromechanicznych rządzących rytmem serca. Dokładne zrozumienie genezy problemu pozwoli nam sukcesywnie planować optymalną terapię, dobierać precyzyjniejsze narzędzia diagnostyczne i posługiwać się coraz sprawniej zdobytą wiedzą. Najbliższe lata przyniosą z pewnością liczne rozwiązania techniczne, które pozwolą nam lepiej leczyć pacjentów z arytmiami. Jednocześnie z ciekawością czekamy na wyniki badań populacyjnych przynoszących odpowiedzi na pytania o bezpieczeństwo dotychczasowego leczenia. Możemy więc spoglądać w przyszłość uczestnicząc w nieustannym postępie medycyny i oczekiwać na jego efekty. Piśmiennictwo: GM, Keung E, Scheinman MM, The Year in Review of Clinical Cardiac Electrophysiology. J Am Coll Cardiol 2013;61:772?82 C, Vicedomini G, Manguso F, et al. Risk of malignant arrhythmias in initially symptomatic patients with Wolff-Parkinson- White syndrome: results of a prospective long-term electrophysiological follow-up study. Circulation 2012;125:661? 8. JH, Malhotra R, Chiampas G, et al. Cardiac arrest during long-distance running races. N Engl J Med 2012;366:130?40. I, Moss AJ. Long QT syndrome. J Am Coll Cardiol 2008;51:2291?300. SJ, Ezekowitz MD, Yusuf S, et al. Dabigatran versu warfarin in patients with atrial fibrillation. N Engl J Med 2009;361: 1139?51. MR, Mahaffey KW, Garg J, et al. Rivaroxaban versus warfarin in nonvalvular atrial fibrillation. N Engl J Med 2011;365:883?91. CB, Alexander JH, McMurray JJ, et al. Apixaban versus warfarin in patients with atrial fibrillation. N Engl J Med 2011;365: 981?92. JE, Johnson GW, Hellkamp AS, et al. Prognostic importance of defibrillator shocks in patients with heart failure. N Engl J Med 2008;359:1009 ?17. JS, Connolly SJ, Gold MR, et al. Subclinical atrial fibrillation and the risk of stroke. N Engl J Med 2012;366:120 ?9.

82 poziom zaufania. Witam, spożywanie alkoholu prawie miesiąc po usunięciu wyrostka robaczkowego jest dozwolone, zwłaszcza, jeśli nie będzie Pan już przyjmował żadnych leków. Oczywiście lepiej zachować umiar i nie spożywać go w nadmiarze, aby nie dopuścić do ewentualnych skutków ubocznych, takich jak wymioty czy biegunka.

Mam łagodną arytmię serca. Mam 20 lat. Kardiolog kazał mi brać od listopada lek concor cor 2,5 mg i go biorę cały pytanie. Są święta i sylwester i czy mogę się jakoś napić alkoholu ? MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu Kardiologia Arytmia Leki Serce Choroba niedokrwienna serca Zespół objawów spowodowany niedokrwieniem mięśnia sercowego, to choroba niedokrwienna serca. Prof. Tomasz Pasierski opowiada o leczeniu tej przypadłości, będącej zarazem chorobą cywilizacyjną. Lek. Jacek Miśkiewicz Internista, Warszawa 77 poziom zaufania Witam. Concor (bisoprolol) i etanol nie wchodzą ze sobą w żadne istotne interakcje, więc tutaj nie ma przeciwwskazań. Natomiast istotne jest co to arytmia oraz fakt, że alkohol spożywany większych ilościach powoduje zaburzenia elektrolitowe co z kolei może sprzyjać wystąpieniu zaburzeń rytmu serca. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Leki na serce a picie alkoholu – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Czy podczas stosowania Sobycoru można spożywać alkohol? – odpowiada Lek. Jacek Miśkiewicz Jak leczyć arytmię nadkomorową u 58-latki? – odpowiada Lek. Bartłomiej Grochot Arytmia po załamaniu psychicznym – odpowiada Aleksander Ropielewski Stosowanie Concor Cor i Indix przy arytmii serca – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Wynik próby wysiłkowej a spożywanie alkoholu dzień wcześniej – odpowiada Aleksander Ropielewski Jakie mogą być przyczyny wystąpienia arytmii serca? – odpowiada Lek. Agnieszka Jankowska Jakie są pozasercowe przyczyny arytmii? – odpowiada Lek. Paweł Szadkowski Jak leczyć arytmię komorową? – odpowiada Lek. Katarzyna Szymczak Co jest przyczyną arytmii serca? – odpowiada Lek. Łukasz Wroński artykuły Co Ci w sercu gra? Czyli jak i dlaczego powinniśmy regularnie mierzyć tętno W naszej zabieganej rzeczywistości często słys Niedobór potasu a arytmia Hipokaliemia, czyli niedobór potasu, jest zabu Kardiowersja (WIDEO) Kardiowersja elektryczna w arytmii Kardiowersja e

Gdy zażywacie bisocard, alkohol może mieć znacznie bardziej szkodliwe działanie, niż normalnie. Tak więc jak bierzecie bisocard, z alkoholem najlepiej przystopować. Macie całe życie na to, aby pić alkohol, lepiej najpierw wyleczyć dolegliwości, a potem się zabawiać z alkoholem. Dodaj komentarz do tej odpowiedzi. 2. Data aktualizacji: 7 kwietnia 2022 Jeśli serce pracuje zbyt szybko lub zbyt wolno, to sygnał by odwiedzić lekarza kardiologa. Arytmia serca jest często spowodowana nadmiernym stresem lub używkami, ale może także zwiastować poważne choroby układu sercowo-naczyniowego. Dowiedz się, co to jest arytmia serca, jakie ma przyczyny oraz jak przebiega jej leczenie. Co to jest arytmia serca? Arytmię serca można określić jako zaburzenie rytmu serca. Żeby zrozumieć, czym jest arytmia, trzeba wiedzieć, jak wygląda prawidłowa praca serca. Otóż praca mięśnia sercowego jest uzależniona od przepływu bodźców elektrycznych. Impulsy elektryczne przebiegają od węzła zatokowo-przedsionkowego, gdzie są wytwarzane, przez węzeł przedsionkowo-komorowy, komórki Purkiniego, do komórek mięśnia sercowego. By wyrazić się bardziej obrazowo – najpierw dochodzi do skurczu przedsionków serca, które wtłaczają krew do komór serca; następnie kurczą się komory, a krew przedostaje się do naczyń krwionośnych, przez które zaopatruje cały organizm w niezbędny do życia tlen. Serce pracuje bez przerwy, rytmicznie. W ciągu minuty jest pobudzane przez impulsy elektryczne 60-80 razy. Odpowiedni przepływ bodźców elektrycznych, sprawia, że serce pracuje prawidłowo, co w nomenklaturze medycznej nazywa się rytmem zatokowym. Jeśli proces wytwarzania lub przewodzenia impulsów jest zaburzony, wówczas mówi się o arytmii serca, ewentualnie dysrytmii. Arytmie serca można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa to zaburzenia związane z przyspieszeniem akcji serca, czyli tachyarytmie. Wśród nich wyróżnia się arytmie nadkomorowe i komorowe. Druga grupa to dysrytmie związane ze zbyt wolną pracą serca – bradyarytmie, pośród których wymienia się blok przedsionkowo-komorowy i śródkomorowy. Do zaburzeń serca nadkomorowych zalicza się: pojedyncza ekstrasystolia nadkomorowa, tachykardia zatokowa, migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków, częstoskurcz przedsionkowy, częstoskurcz węzłowy napadowy nawrotny. Arytmie komorowe natomiast obejmują: pojedynczą ekstrasystolią komorową, przyspieszony rytm komorowy, częstoskurcz komorowy, migotanie komór. Przyczyny arytmii serca Arytmia serca najczęściej występuje u osób z wadami lub chorobami serca takimi jak: niewydolność serca, choroba niedokrwienna, kardiomiopatia, wypadanie płatka zastawki dwudzielnej czy nadciśnienie tętnicze. Zaburzenia rytmu serca mogą być także objawem nadczynności tarczycy, choroby ogólnoustrojowej, zakażenia wirusowego, bakteryjnego czy grzybiczego. Warto jednak pamiętać, że arytmia nie zawsze jest spowodowana chorobą. Istnieje bowiem wiele czynników środowiskowych, które mogą wpłynąć negatywnie na pracę serca. Do takich czynników zalicza się: stres oraz silne przeżycia emocjonalne, palenie papierosów, spożywanie nadmiernej ilości alkoholu, picie dużej ilości kawy, hipokaliemia, hipomagnezemia, przyjmowanie niektórych leków (np. chinidyna, glikozydy naparstnicy). Objawy arytmii serca Objawy arytmii serca są kwestią indywidualną. Jedni pacjenci nie odczuwają żadnych dolegliwości związanych z zaburzeniami pracy serca, inni skarżą się na uczucie kołatania serca, duszność, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, zawroty głowy, spadek lub wzrost ciśnienia. Mogą także pojawić się mroczki przed oczami, zaburzenia pamięci i koncentracji, niepokój. Objawy odczuwane przez pacjenta będą oczywiście uzależnione od stopnia arytmii. Im większe zaburzenie w pracy serca, tym większe prawdopodobieństwo, że pacjent odczuje objawy arytmii. Leczenie arytmii serca Leczenie arytmii polega na ustaleniu przyczyny, która powoduje zaburzenia rytmu serca, a następnie na jej wyeliminowaniu. Celem lekarza nie jest opanowanie samej arytmii. Leczenie zwykle rozpoczyna się od wykonania szeregu badań diagnostycznych takich jak EKG, Holter EKG, badanie echokardiograficzne (echo serca). Lekarz powinien wykluczyć inne choroby, które mogą wywoływać arytmie. Na podstawie wyników badań określa się stopień arytmii. W przypadku łagodnej arytmii leczenie może ograniczyć się do rozmowy terapeutycznej oraz przepisania suplementów diety. Groźna arytmia serca natomiast wymaga leczenia farmakologicznego, wszczepienia kardiowertera/defibrylatora lub przeprowadzenia kardiowersji. Arytmię można także spróbować wyleczyć za pomocą ablacji, czyli celowego uszkodzenie fragmentu serca, który odpowiada za dysrytmię. Ablacje przeprowadza się z użyciem prądu o częstotliwości radiowej. Jest to metoda leczenia z wyboru. Jakie leki na arytmię serca? Arytmie leczy się tzw. lekami antyarytmicznymi, ale lekarze niechętnie przepisują je pacjentom z powodu licznych działań niepożądanych. Badania dowodzą, że tego typu leki mogą nawet powodować zaburzenia pracy serca. Z tego powodu poszukuje się nowych metod leczenia. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Opublikowano 16 Marca 2008. Witam. Mam kilka pytań do osób które przebyly Zapalenie Mięśnia sercowego. U mnie wszystko sie zaczelo pod koniec stycznia. W nocy miałem ostry ból klatki.. Z rana pojechalem na pogotowie i wysłano mnie do szpitala, tam zrobili mi Ekg- które nie było w normie, potem echo serca, przeswietlenie glowy,klatki Antybiotyki i alkohol w połączeniu nie są zagrożeniem dla życia, jednak mogą przyczynić się do uszkodzeń narządów i niechcianych objawów gastrycznych. Kac bywa też wtedy bardziej dotkliwy niż zwykle. Kiedy można więc bezpiecznie napić się alkoholu? Dlaczego nie można pić alkoholu przy antybiotyku? Alkohol a leki to z zasady połączenie, które nie jest korzystne dla zdrowia. O możliwych negatywnych skutkach takiej kombinacji producenci farmaceutyków ostrzegają w każdej ulotce przyjmowanego leku. Niestety, nie wszyscy biorą sobie do serca ten apel. Interakcja leków z alkoholem to bardzo częste zjawisko, które może doprowadzić do poważnych zaburzeń. Nie wolno łączyć alkoholu przede wszystkim z lekami nasennymi, przeciwbólowymi (zwłaszcza paracetamolem) i przeciwzakrzepowymi. Każda z tych substancji obciąża wątrobę, a w połączeniu zmuszają ją do wytężonej pracy jeszcze bardziej. Trzeba jednak wiedzieć, że jeśli zdarzy się nam złamać to postanowienie, skutki nie będą bardzo groźne dla organizmu, bo większość antybiotyków nie wchodzi w bezpośrednią reakcję z alkoholem. Istnieje grupa leków, których absolutnie nie wolno łączyć z alkoholem, bo może dojść do groźnej dla zdrowia, a nawet życia, tzw. reakcji disulfiramowej, podczas której w organizmie kumuluje się aldehyd octowy. To nic innego, jak reakcja uczuleniowa na alkohol. Jej nazwa pochodzi od leku, który stosowany był podczas leczenia choroby alkoholowej (w połączeniu z alkoholem wywołuje on objawy zatrucia organizmu aldehydem octowym). Picie alkoholu połączone z antybiotykami zawierającymi cefalosporyny, metronidazol, ketokonazol, tinidazol, linezolid i erytromycynę oraz gryzeofulwinę (lek już wycofano ze sprzedaży w Polsce) może spowodować arytmię serca, skoki ciśnienia krwi, bóle głowy i brzucha, nadmierną czerwoność twarzy i pocenie się, majaczenie, lęki, wymioty, drgawki, a nawet utratę przytomności. Wtedy połączenie alkoholu z antybiotykiem może zakończyć się wizytą w szpitalnym oddziale ratunkowym, ponieważ to nic innego, jak reakcja uczuleniowa na alkohol. Jej nazwa pochodzi od leku, który stosowany był podczas leczenia choroby alkoholowej. Alkohol i leki zawierające cefalosporyny, metronidazol, ketokonazol, tinidazol, linezolid oraz erytromycynę mogą doprowadzić do: arytmii serca, skoków ciśnienia krwi, bólów głowy i brzucha, nadmiernej czerwoność twarzy, pocenia się, majaczenia, lęków, wymiotów, drgawek, utraty przytomności. Uważać trzeba także na alkohol i antybiotyki, które nie wywołują tzw. reakcji disulfiramowej, ale mogą doprowadzić do uszkodzenia wątroby. Negatywne skutki połączenia antybiotyku i alkoholu to nie mit także w przypadku kaca. Skutkiem picia przy antybiotykoterapii może być bardziej dotkliwy kac, niektóre leki blokują bowiem lub utrudniają metabolizm alkoholu, co może spowodować ogólne zatrucie organizmu. Z kolei u pacjentów chorych na cukrzycę pod wpływem nadużywania alkoholu znacznie wzrasta ryzyko rozwoju powikłań choroby. Warto także zwrócić uwagę na inne działanie tego połączenia. Alkohol, podobnie jak leki, podlega czterem procesom „traktowania” przez organizm: absorpcji, dystrybucji, metabolizmowi i eliminacji. Etap absorpcji, czyli przechodzenia z żołądka i jelita cienkiego do krwi zachodzi w tym przypadku bardzo szybko. Maksymalne stężenie alkoholu we krwi obserwowane jest po około 20 minutach od jego spożycia. Kolejne etapy, w przypadku mieszkanki leków i alkoholu, trwają znacznie dłużej. Wiele leków, w tym również dostępnych bez recepty, hamuje wydzielanie ADH, czyli enzymu, który przyspiesza metabolizm alkoholu. To w efekcie zwiększa stężenie alkoholu we krwi i osłabia działanie leku. Ta reakcja prowadzi także do zatrucia organizmu. Po jakim czasie od antybiotyku można pić alkohol? Antybiotyki a alkohol - to połączenie mogące wywołać niepożądaną reakcję organizmu i to na długo jeszcze po przyjmowaniu medykamentów. Po jakim czasie od antybiotyku można pić alkohol? Każdy organizm inaczej reaguje na alkohol i ma to związek z wiekiem, masą ciała, płcią, ogólną kondycją zdrowotną organizmu. Z jednej strony napoje wysokoprocentowe mogą nasilić skutki uboczne leczenia antybiotykami (wywołać zgagę, bóle brzucha, senność, nudności), a z drugiej osłabić działanie enzymów trawiennych, których zadaniem jest neutralizacja leków. Alkoholu nie wolno pić w trakcie kuracji antybiotykami, a czas, kiedy można to zrobić, uzależniony jest przede wszystkim od rodzaju przyjmowanego antybiotyku i okresu, jaki ten potrzebuje na wydalenie z organizmu. Ile czasu między antybiotykiem a alkoholem musi upłynąć? Uniwersalny bezpieczny wskaźnik to co najmniej 3-4 doby po antybiotykoterapii. Negatywne skutki mogą wystąpić nawet przy niewielkiej ilości alkoholu, jak np. podczas płukania jamy ustnej płynem, który ma w składzie alkohol. Czy można pić alkohol z antybiotykiem w zębie? Antybiotyk w zębie a picie alkoholu? To pytanie, które często słyszą stomatolodzy. Antybiotyki to środki nie tylko przyjmowane w formie tabletek czy płynów przenikających do naszego organizmu, ale to również leki stosowane miejscowo, jak podczas leczenia stomatologicznego. Nie ma jednoznacznych i z góry przyjętych wytycznych dla reakcji - antybiotyk w zębie a alkohol - należy jednak pamiętać, że środek podany przez stomatologa, to lekarstwo, a leków nie należy łączyć z alkoholem. Istotne jest także, jaki antybiotyk podał stomatolog i takie pytanie warto zadać jeszcze na fotelu dentystycznym. Środek może być przebadany pod kątem wchodzenia w reakcję z alkoholem i jasno formułować tę zasadę. Antybiotyk na boreliozę a alkohol - czy można je łączyć? Borelioza a alkohol to szczególnie niewskazane połączenie. W przypadku leczenia boreliozy, alkohol może znacznie obniża skuteczność terapii. Wpływ alkoholu na boreliozę jest bardzo duży. Lekiem pierwszego wyboru w boreliozie jest doksycyklina o działaniu silnie przeciwbakteryjnym. Jej głównym zadaniem jest blokowanie biosyntezy białek bakteryjnych. W połączeniu z alkoholem, lek wykazuje się znacznie gorszym wchłanianiem, a więc jego skuteczność w zwalczaniu choroby jest obniżona. Dlaczego nie należy łączyć antybiotyku na trądzik z alkoholem? Antybiotyk a alkohol to połączenie mogące doprowadzić do poważnego uszczerbku na zdrowiu, wiadomo, natomiast warto również zaznaczyć, kiedy ta interakcja jest szczególnie niezalecana. A mowa o kuracji przeciwtrądzikowej. Alkohol nasila trądzik, ponieważ wpływa na wzmożone wydzielanie łoju, który stoi w sprzeczności z przyjmowanymi lekami antytrądzikowymi. Warto także pamiętać, że leki na trądzik obciążają wątrobę, a w połączeniu z alkoholem działanie jest podwójnie szkodliwe. Na czym polega badanie EKG? Badanie EKG to inaczej elktrokardiogram. Jest to badanie serca. Czy wiesz na czym ono polega? Obejrzyj film i dowiedz się więcej na ten temat. O EKG mówi kardiolog - dr Piotr Gryglas. Paweł Żmuda-Trzebiatowski. 74 poziom zaufania. okazjonalnie tak.
Nie od dziś wiadomo, że alkohol spożywany w nadmiarze bardzo szkodzi naszemu organizmowi. Potrafi uzależnić, zrujnować zdrowie i odebrać życie. Co zrobić w sytuacji, gdy po spożyciu alkoholu zaobserwujemy u siebie kołatanie serca? Kołatanie serca po alkoholu – sygnał ostrzegawczy Kołatanie serca może przejawiać się szybszym jego biciem. Niepokojącym symptomem jest taki, kiedy serce zaczyna bić szybko i nieregularnie. Wynika to zazwyczaj z arytmii przejawiającej się migotaniem przedsionków. To bardzo nieprzyjemne uczucie. Szybkie bicie serca po alkoholu jest sygnałem ostrzegawczym ze strony naszego organizmu. Jeśli zaobserwujemy u siebie te objawy, natychmiast odstawmy alkohol i starajmy się ograniczać jego spożycie w przyszłości. Dobrym pomysłem jest również wizyta u lekarza specjalisty i przejście badań, które pokażą, czy z naszym sercem wszystko jest w porządku. Wpływ alkoholu na serce. Jak zachować zdrowie? Alkohol pity w nadmiarze ma wpływ na cały ludzki organizm. Najpowszechniejszym objawem przesadnego picia alkoholu jest kac, spowodowany odwodnieniem. To jednak zaledwie wierzchołek góry lodowej. Alkohol przyjmowany w niezbyt dużych ilościach może wpłynąć korzystnie na poziom stężenia cholesterolu we krwi, a także obniżyć ryzyko zawału serca. Jak alkohol wpływa na serce? Jeśli chodzi o spożywanie czerwonego wina w niewielkich ilościach, to może mieć ono pozytywny wpływ na zdrowie. Niewielkie spożycie może zapobiegać lub opóźniać występowaniu niektórych chorób, takich jak osteoporoza, choroba Alzheimera, Parkinsona. Regularna aktywność fizyczna – najlepszy środek profilaktyczny Jak dbać o serce? Profilaktyka jest tu niezbędna. Jeśli chodzi o podstawowe zasady, które pozwolą zachować zdrowe i silne serce, to na pierwszym miejscu warto wymienić regularną aktywność fizyczną, przynajmniej 30 minut dziennie (spacer, bieganie, pływanie) w przypadku dorosłych i godzinę, jeśli chodzi o dzieci i młodzież. Najczęstszą chorobą serca jest miażdżyca naczyń wieńcowych, która doprowadza do niedokrwienia serca. Aby obniżyć ryzyko tej choroby, oprócz aktywnego stylu życia, warto zadbać o właściwą dietę. Warto spożywać zdrowy chudy nabiał, tłuste ryby atlantyckie, owoce i warzywa oraz nabiał. W diecie nie powinno zabraknąć oleju rzepakowego. Należy też ograniczyć spożywanie używek. Poznaj częste choroby serca, wchodząc na stronę i zapoznając się z zamieszczonymi tam artykułami. tekst zlecony
\n\n\n\n \n\n\n\nczy z arytmia serca mozna pic alkohol
Leki antyarytmiczne (przeciwarytmiczne) są stosowane w zaburzeniach rytmu pracy serca po to, żeby go ustabilizować. Mogą być stosowane przewlekle, aby zapobiegać wystąpieniu arytmii lub doraźnie − w przerwaniu napadu. Zobacz, w jaki sposób działają leki antyarytmiczne, jakie są ich rodzaje, a także jak je prawidłowo i ten tekst przeczytasz w 2 minuty Czego nie powinno się jeść przy arytmii? Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Jak powinna wyglądać dieta kobiety chorej na arytmię serca? ~ Sylwia W zaburzeniach rytmu serca obok stosowania leków antyarytmicznych (gdy są wskazania do ich stosowania) ważne jest utrzymanie odpowiedniego stężenia jonów potasu i magnezu we krwi. Dieta powinna zawierać dużo warzyw i owoców, w których jest wysokie stężenie jonów potasu. Niektóre wody mineralne są bogate w jony magnezu. Należy unikać spożywania mocnej kawy i gazowanych wód mineralnych, które obniżają stężenie magnezu. Nadmierne spożycie soli kuchennej nasila utratę potasu przez nerki. Nie wszystkie diety są zdrowe i bezpieczne dla naszego organizmu. Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek diety zalecana jest konsultacja z lekarzem, nawet jeśli nie masz żadnych problemów zdrowotnych. Przy wyborze diety nigdy nie kieruj się panującą modą. Pamiętaj, że niektóre diety, ubogie w poszczególne składniki odżywcze czy mocno ograniczające kalorie oraz monodiety mogą być wyniszczające dla organizmu, niosą ryzyko zaburzeń odżywiania, a także mogą powodować wzrost apetytu przyczyniając się do szybkiego powrotu do dawnej wagi. Porady ekspertów mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Najlepszy dietetyk ADVICE arytmia Pionierska operacja uratowała życie 16-latka z arytmią serca 16-letniego Staszka uratował pionierski zabieg, przeprowadzony przez zespół kardiologów i kardiochirurgów z poznańskiego szpitala. Aby serce nastolatka mogło znów... Beata Michalik Zaburzenia rytmu serca. Eksperci odpowiadają na pytania pacjentów Drugie spotkanie ekspertów w ramach II Forum Serce Pacjenta organizowanego przez poświęcone było zaburzeniom rytmu serca (arytmii). Na pytania nadesłane przez... Czym jest fenytoina? Przede wszystkim warto wiedzieć, że fenytoina jest substancją pochodzącą od hydantoiny, o działaniu przeciwdrgawkowym oraz przeciwarytmiczym. Fenytoina jest... Arytmia - objawy, przyczyny i leczenie zaburzeń rytmu serca [WYJAŚNIAMY] Arytmia serca najczęściej kojarzy nam się z kołataniem, ale w rzeczywistości może się objawiać zarówno zwiększoną, jak i obniżoną częstotliwością skurczy serca.... Andrzej Dębski Migotanie przedsionków - arytmia nie tak łagodna jak sądzimy. Do czego prowadzi i jak jej zapobiegać? Z Dr hab. n med. Oskarem Kowalskim, Przewodniczącym Sekcji Rytmu Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Dr n. med. Ewą Jędrzejczyk-Patej z Śląskiego... Stowarzyszenie dla pacjentów z arytmią serca O oficjalnym rozpoczęciu działalności stowarzyszenia dla pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi poinformowano w piątek w trakcie spotkania edukacyjnego... Leczenie arytmii – przewodnik dla pacjenta Pacjentom z arytmią sugeruje się bardzo różne metody leczenia, przez co mogą czuć się zagubieni. Wynika to z tego, że istnieją dziesiątki typów tego schorzenia.... Maria Janiszewska Czym są arytmie? Niemiarowe bicie serca może mieć różne przyczyny i konsekwencje. Istnieje kilkadziesiąt rodzajów arytmii. Niektóre mogą spowodować nawet zgon. Dlatego każda... Maria Janiszewska Ciśnienie - normy, arytmia, skoki ciśnienia [WYJAŚNIAMY] Ciśnienie krwi, zwykle rozumiane jako ciśnienie tętnicze, określa siłę, z jaką krew napiera na ścianki naczyń krwionośnych. Zależy ona od siły skurczu mięśnia... Lek. Aleksandra Czachowska Arytmia a sport wyczynowy Czy można uprawiać ekstremalne sporty mając arytmię serca? Dr n. med. Bartosz Symonides
Arytmia to sytuacja, kiedy serce pracuje albo za wolno, albo za szybko. Może być objawem choroby serca albo zupełnie innego narządu czy układu narządów, ale też znakiem przeżywania emocji czy zbyt intensywnego wysiłku fizycznego. Zawsze lepiej jednak sprawdzić, co jest przyczyną arytmii. Jeśli serce bije powyżej 100 uderzeń na
Arytmia to zaburzenie pracy serca objawiające się przyśpieszeniem, zwolnieniem bądź nieregularnością jego pracy. Powody występowania tej dolegliwości mogą być różne – choroba niedokrwienna serca, zastawek serca, schorzenia tarczycy, zaburzenia hormonalne, nadciśnienie tętnicze, przedawkowanie leków, a także odwodnienie czy stres. Kiedy mówić możemy o arytmii oraz jak się przed nią chronić? Gwarantem prawidłowego rytmu serca jest skoordynowany przepływ impulsów elektrycznych w układzie przewodzącym mięśnia sercowego, którego podstawową właściwością jest zdolność do generowania oraz rozprowadzania rytmicznych impulsów elektrycznych wywołujących skurcz serca. Nieprawidłowości bodźcotwórczej czynności serca powodują zaburzenia jego rytmu, które określane są także terminami „arytmia” lub „dysrytmia” . Warto podkreślić, że arytmia to objaw, a nie choroba sama w sobie i jej występowanie może świadczyć zarówno o poważnym problemie jak i nie stanowić zagrożenia dla naszego zdrowia czy życia. Przyczyny arytmii pozwala zdiagnozować badanie osłuchowe, echa serca i badania biochemiczne, na które warto się zgłosić, jeśli odczuwamy takie objawy jak kołatanie serca, kłucie w okolicy tego mięśnia, duszności czy osłabienie. Co może być powodem arytmii? Wyróżnić możemy sercowe i pozasercowe przyczyny arytmii. W przypadku tych drugich, na pierwszym miejscu kardiolodzy wymieniają stres psychiczny oraz silne przeżycia emocjonalne. Czynniki psychologiczne i społeczne wpływają na większość chorób kardiologicznych – istnieje silna korelacja między stresującymi wydarzeniami a zaostrzeniem chorób serca , w tym arytmii jako jednego z ich objawów. Nieregularne bicie serca to dolegliwość zgłaszana przez wiele kobiet będących w ciąży. Dlaczego tak się dzieje? Czynność serca kobiety jest wówczas podwyższona o przeszło 25%. Ektopowe (dodatkowe) uderzenia serca i nieutrwalone epizody arytmii zdarzają się u ponad połowy kobiet w czasie ciąży, podczas gdy utrwalona tachykardia (częstoskurcz serca tj. przyspieszenie jego akcji do powyżej 100 uderzeń na minutę) jest znacznie rzadsza i występuje z częstością 2-3/ 1000. Zasadniczo arytmie podczas ciąży mogą być skutecznie leczone w z niewielkim ryzykiem dla matki i płodu. Czytaj także: Sposoby radzenia sobie ze stresem Przyczyny arytmii: miażdżyca i stres Jednym z głównych czynników usposabiających do arytmii jest postępująca miażdżyca i związane z nią niedokrwienie. W takich przypadkach u podstaw zaburzeń rytmu serca leżeć może szeroko rozumiany niezdrowy styl życia (złe nawyki żywieniowe, mała aktywność fizyczna i palenie tytoniu), który przekłada się na wysokie stężenie „złego” cholesterolu LDL, niskie stężenie „dobrego” cholesterolu HDL, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę i otyłość (zwłaszcza brzuszną). Wiele osób nie przywiązuje wagi do regularnego dbania o jakość tłuszczów w diecie, świeże warzywa i owoce, ograniczanie cukru dodanego ( słodkie napoje, ciasta, słodkie desery) dbania o szczupłą sylwetkę. To wszystko może być w długim okresie poważną przyczyną chorób sercowo-naczyniowych. Wśród produktów sprzyjających dbaniu o profilaktykę miażdżycy są miękkie margaryny z grupy Optima: Optima Cardio ze sterolami roślinnymi o udowodnionym w badaniach klinicznych obniżaniu cholesterolu we krwi, czy Optima Cardio Potas + dodatkowo wspierająca utrzymywanie prawidłowego ciśnienia krwi. Warto nadmienić, że do kluczowych czynników ryzyka miażdżycy należy również przewlekły stres. Można powiedzieć, że stres to nasz chleb powszedni. Zwykle nie jesteśmy świadomi, jak wiele zmian powoduje on na poziomie komórkowym. Podczas stresu wzrasta stężenie „hormonów stresu”, jak adrenalina czy kortyzol, które podnoszą ciśnienie krwi, przyspieszają oddech i tętno. Objawy te wskazują na pobudzenie części współczulnej układu nerwowego, która wpływa na pracę układu sercowo-naczyniowego. Układ krążenia i układ nerwowy są ze sobą nierozerwalnie związane – nawet nieduży stres przyczynia się do przyspieszenia rytmu serca. Jednocześnie rośnie ciśnienie tętnicze i zwiększa się ilość krwi, jaką serce wtłacza do naczyń. Więcej krwi przepływa też przez serce. Stres zwiększa zapotrzebowanie na tlen, a mięsień sercowy stara się je zaspokoić. Stres niekorzystnie wpływa na funkcję śródbłonka naczyniowego, który wyściela naczynia krwionośne – to rodzaj gładkiej tafli, po której „ślizga się” strumień krwi napędzany skurczami serca. Komórki śródbłonka wydzielają wiele substancji, od których zależy prawidłowe działanie układu sercowo-naczyniowego. Niestety, właśnie ta zwarta, pojedyncza warstwa komórek jest miejscem, w którym proces miażdżycowy ma swój początek. Tutaj zatem szukać należy źródeł objawów miażdżycy – arytmia może być jednym z nich. Aktywacja układu neurohormonalnego przez stres zwiększa skurcz naczyń obwodowych, przyczyniając się do niedokrwienia niektórych narządów. W efekcie krew płynie nie tylko szybciej, ale momentami też bardziej „burzliwie”, co może powodować uszkodzenia śródbłonka i inicjować proces miażdżycowy. Długotrwały stres może też prowadzić do nadciśnienia tętniczego, które kilkukrotnie zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii. Przyczyny arytmii: zaburzenia gospodarki elektrolitowej Co prawda, dzięki sprawnemu układowi przewodzącemu serce może utrzymać pewną autonomię. Ale z pewnością nie jest to autonomia absolutna. Funkcjonowanie mięśnia sercowego zależy od układu nerwowego, podlega wpływom biochemicznym (wiąże się np. ze stężeniem jonów wapnia, potasu, magnezu we krwi) i hormonalnym (np. adrenaliny, tyroksyny). Prawidłowa gospodarka elektrolitowa warunkuje odpowiednią pobudliwość komórek mięśnia sercowego. Jej zaburzenia mogą leżeć u podstaw arytmii. Hipokaliemia (czyli zmniejszenie stężenia potasu w surowicy krwi 5,5 mmol/l) czasem prowadzi do bradykardii, asystolii i migotania komór. Zwiększenie stężenia wapnia >2,75 mmol/l (>11 mg/dl), zwane hiperkalcemią, może skutkować tachykardią i niemiarowym rytmem serca. Hipomagnezemia, a więc zmniejszenie stężenia magnezu całkowitego w surowicy 1,2 mmol/l) w ciężkiej postaci powoduje zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego i śródkomorowego. W skrajnych przypadkach występuje blok serca, a nawet asystolia. Przyczyny arytmii: nadczynność i niedoczynność tarczycy Nadczynności tarczycy towarzyszy nadprodukcja hormonów tarczycowych (T3 i T4). W jej wyniku przyspiesza metabolizm i rośnie zapotrzebowanie tkanek na tlen, co wpływa na pracę wszystkich narządów organizmu, w tym serca. Komórki mięśnia sercowego (kardiomiocyty) są szczególnie wrażliwe na działanie trijodotyroniny (T3), która obniża próg ich pobudliwości. W rezultacie zwiększa się kurczliwość kardiomiocytów. T3 wpływa również na naczynia krwionośne, zmniejszając ich opór, co pośrednio przyspiesza pracę mięśnia sercowego i może prowadzić do jego przerostu. Nadmiar hormonów tarczycy pobudza układ autonomiczny, a zwłaszcza jego część współczulną, która intensywnie stymuluje mięsień sercowy i narzuca mu szybszy rytm serca (powoduje tachykardię). Niedoczynność tarczycy prowadzi do innych zmian w układzie sercowo-naczyniowym niż nadczynność: rytm serca zwalnia, może pogorszyć się rozkurczowa i skurczowa czynność lewej komory. Niedoczynność tarczycy zwiększa ryzyko miażdżycy i zawału serca. Co gorsza, przewlekłe choroby układu krążenia mogą oddziaływać na metabolizm hormonów tarczycy. W konsekwencji, w mechanizmie błędnego koła może dojść do nasilenia zaburzeń w układzie sercowo-naczyniowym. Jaką dietę stosować przy arytmii? Występowanie arytmii wiąże się z koniecznością zmiany nawyków żywieniowych – wskazane będzie ograniczenie bądź wyeliminowanie z diety produktów negatywnie wpływających na pracę układu sercowo-naczyniowego. Do takich nalezą z całą pewnością produkty wysokoprzetworzone, konserwowe, wędzone, używki (alkohol, tytoń), a także cukry proste. Odpowiednia przy arytmii dieta powinna opierać się na zasadach zdrowego żywienia, które zakładają spożywanie 4-5 regularnych, zbilansowanych posiłków bogatych w różnorodne składniki, w tym dużą ilość owoców i warzyw. Walcząc z arytmią warto także pamiętać, że na układ sercowo-naczyniowy wielokierunkowe, pozytywne działania wykazują kwasy omega-3. Ostatnie lata przyniosły liczne dowody na to, że wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 mają działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwzakrzepowe. Działanie PUFA omega-3 zależy od dawki. Działanie antyarytmiczne i prawdopodobnie wtórną do niego redukcję śmiertelności całkowitej oraz redukcję częstości nagłych zgonów stwierdzono przy stosowaniu małych dawek kwasów omega-3. W wyższych dawkach (> 2 g/d) PUFA omega-3 działają przeciwmiażdżycowo, przeciwzapalnie i przeciwzakrzepowo oraz obniżają stężenie triglicerydów . Podwyższony poziom trójglicerydów we krwi może być przyczyną wielu poważnych schorzeń. Wśród nich trzeba wymienić takie choroby jak np. otyłość, miażdżyca czy cukrzyca typu II. Stosowanie w codziennej diecie produktów bogatych w kwasy omega-3 umożliwi odpowiednie zbilansowanie diety, tak aby osiągnąć dobry stan zdrowia. Ponieważ arytmia może mieć rozmaite podłoże i przyjmować wiele form (by wymienić tylko tachykardię zatokową, bradykardię, migotanie przedsionków czy migotanie komór) warto każdorazowo przy odczuwaniu nieregularnej pracy serca zgłosić się do lekarza celem zdiagnozowania powodów jej występowania. W wielu przypadkach negatywnym skutkom arytmii udaje się zapobiec bądź znacznie poprawić jakość życia osoby, która cierpi z jej powodu. Powodem arytmii nie musi być poważna choroba, niekiedy, by ją zniwelować wystarczy wyregulować gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu bądź usunąć źródło przewlekłego stresu. Warto także pamiętać, iż w profilaktyce chorób serca ważna jest zbilansowana dieta bogata w kwasy omega-3 oraz codzienna dawka ruchu.
51bc.
  • tfj9ryzidt.pages.dev/60
  • tfj9ryzidt.pages.dev/15
  • tfj9ryzidt.pages.dev/92
  • tfj9ryzidt.pages.dev/9
  • tfj9ryzidt.pages.dev/64
  • tfj9ryzidt.pages.dev/48
  • tfj9ryzidt.pages.dev/88
  • tfj9ryzidt.pages.dev/17

    • czy z arytmia serca mozna pic alkohol